De Rechtbank Midden-Nederland heeft vandaag uitspraak gedaan in het kortgeding dat is aangespannen door Beter Horen, Schoonenberg en Van Boxel tegen de wijze waarop Achmea zijn inkoopprocedure organiseert. De rechtbank heeft bij haar uitspraak alle vorderingen van de drie audiciensbedrijven afgewezen. Dit betekent dat Achmea door kan gaan met de inmiddels aangepaste inkoopprocedure.
Volgens de eisende partijen is de inkoopprocedure onder meer onvoldoende transparant waardoor zij het risico lopen prijzen weg te leggen waar zij uiteindelijk niet de kwaliteit van hoorzorg voor kunnen leveren die zij gewend zijn.
De prijsvechters Hans Anders en Specsavers hadden geen probleem met de inkoopprocedure. Mede door het verschil in visie op wat een goede kwaliteit van hoorzorg is, stapten eerder Beter Horen, Schoonenberg en van Boxtel uit de Nederlandse Vereniging van Audiciensbedrijven (lees meer). De drie ketens vinden dat de kwaliteit van de hoorzorg door de manier waarop Achmea aanbesteedt nog verder onder druk komt te staan.
Audiciensbedrijven die al jaren op de markt opereren zien dat met de huidige prijzen ze niet meer de hoorzorg kunnen leveren zoals ze dat eerder deden. Door de oude spelers op de hoortoestellenmarkt worden inmiddels aanzienlijke verliezen geleden. Om deze verliezen in de toekomst te reduceren zal de tijd die aan een klant wordt besteed drastisch beperkt moeten worden.
Door het houden van inkooprocedures proberen zorgverzekeraars de steeds toenemende kosten van de hoorzorg in de hand te houden. Door de prijsdalingen die dat tot gevolgd heeft, komt niet alleen de tijd die aan een slechthorende cliënt besteed kan worden onder druk te staan, ook heeft het flinke consequenties voor de kwaliteit van de producten die op de markt verkrijgbaar zijn. De hoortoestellen die door de verzekeraars worden geleverd lopen ondertussen zeker vijf jaar achter op de meest recente technieken.
De relatieve nieuwkomers en prijsvechters op de markt Hans Anders en Specsavers vinden dat zij helemaal geen mindere kwaliteit leveren. Volgens de bedrijven zijn de audiciens waarmee zij werken net als bij de andere bedrijven gecertificeerde audiciens en hanteren een zelfde werkwijze en kwaliteitscriteria. Zij hebben volgens eigen zeggen onder meer lagere kosten doordat zij met combinatiezaken werken waar ook brillen worden verkocht.
Slechthorenden die al langer een hoortoestel hebben, zullen de beperking in de tijd die aan hoorzorg besteed wordt mogelijk als achteruitgang ervaren. Nieuwe cliënten zullen niet weten wat ze missen, niet qua hoorzorg maar ook niet qua hoortoesteltechniek. Zo ontstaat er een wellicht schijntevredenheid dankzij onervarenheid en onwetendheid. Of dit daadwerkelijk zo is zou na te gaan zijn door de tevredenheidsmetingen van zowel de nieuwe als de ervaren hoortoestelgebruikers van de verschillende bedrijven naast elkaar te leggen. Al zit aan een dergelijk vergelijk ook haken en ogen: een slechthorende met complexe hoorproblematiek zal waarschijnlijk eerder kiezen voor een speciaalzaak en het verwachtingspatroon dat de consument heeft zal per bedrijf verschillen en zal daarmee ook de tevredenheid beïnvloeden.
