Uit onderzoek van de Newcastle Universiteit gepubliceerd in het september nummer van het tijdschrift Ear and Hearing blijkt dat veel voorkomende infecties die kinderen doormaken zoals chronische oorontsteking en tonsillitis (ontstoken amandelen), kunnen leiden tot slechthorendheid op latere leeftijd.
Het onderzoek maakt deel uit van een longitudinaal onderzoek met de naam ‘1947 Newcastle Thousand Families Study’. Deze studie volgt 1142 baby’s geboren vanaf 1947 en volgt deze tot op de dag van vandaag, waarbij hun gezondheid, groei en ontwikkeling wordt bijgehouden. Bij een kwart van de zestigers is recent een hoortest afgenomen.
Onderzoeker en epidemioloog Pearce zegt tegen het tijdschrift The Hearing Review hierover dat mensen die in hun kindertijd aan infecties lijden een grotere kans hebben op slechthorendheid wanneer ze in de zestig zijn. Het voorkomen van infecties in de kindertijd kan slechthorendheid op oudere leeftijd voorkomen, aldus de onderzoeker. Longitudinale onderzoeken zoals dit New Castle onderzoek geven een belangrijke bijdrage bij het begrijpen van gezondheidscondities die alleen mogelijk zijn door een blijvende bijdrage van mensen die deelnemen aan de cohort studie.
Infecties zoals tonsillitis, oorontsteking en frequente episodes met bronchitis of andere ernstige infecties van de luchtwegen gedurende het eerste levensjaar houden verband met slechthorendheid als mensen boven de zestig zijn. Het verband blijft bestaan ook wanneer gecorrigeerd wordt voor andere factoren die het hoorvermogen beïnvloeden zoals het werken in lawaai, het ondergaan van ooroperaties, geslacht en sociaal-economische achtergrond.
Slechthorendheid heeft grote consequenties in het dagelijks leven van patienten, zoals sociale isolatie en blijkt verband te houden met andere problemen zoals depressie en dementie. Ouderdomsslechthorendheid blijkt eerder een optelsom van schade aan het gehoor zoals infecties, operaties, medicijngebruik, roken, alcoholgebruik, slechte voeding, blootstelling aan lawaai, dan dat leeftijd alleen een rol speelt wat de term ouderdomsslechthorendheid doet vermoeden. Al eerder is uit onderzoek gebleken dat het plaatsen van buisjes in de kindertijd de kans vergroot op een klein gehoorverlies bij volwassenheid. Kinderen bij wie in het verleden buisjes zijn geplaatst bij oorontsteking bleken op 18 jarige leeftijd gemiddeld een gehoorverlies van 4-9 dB te hebben. Wanneer zij vaker met buisjes waren behandeld na terugkerende oorontsteking, hadden zij ook een groter gehoorverlies.
Bronnen:
The Effect of Childhood Infection on Hearing Function at Age 61 to 63 Years in the Newcastle Thousand Families Study; Fiona Pearson, Kay D. Mann, Adrian Rees, Adrian Davis, and Mark Pearce. Ear and Hearing, september 2014.
Hearing loss in young adults who had ventilation tube insertion in childhood, Annals of Otology, Rhinology&Laryngology, June 2004
Website: The Hearing Review