De Nederlandse Vereniging van Audiciensbedrijven (NVAB) heeft de Minister van VWS vorige week een brief gestuurd die als suggestie dient op haar vraag naar ‘alternatieve pakketmaatregelen’. De NVAB vraagt de minister kwetsbare groepen slechthorenden te sparen indien de vergoeding van de hoorzorg ter discussie komt.
De brief van de NVAB is verstuurd vlak voordat de vergoeding voor mensen met gehoorproblemen daadwerkelijk ter discussie is komen te staan. Vandaag meldt het Algemeen Dagblad namelijk dat mensen met hartfalen en gehoorproblemen mogelijk helemaal geen vergoeding meer krijgen. Volgens het College van Zorgverzekeringen (CVZ) kan dit de consequentie zijn van de voorgenomen kabinetsplannen om 1,5 miljard euro te bezuinigen op het basispakket in de zorg.
NVAB: Maak onderscheid tussen slechthorende patiënten en cliënten
Indien bezuinigingen ook binnen de hoorzorg in de toekomst worden doorgevoerd doet de NVAB de Minister de suggestie aan de hand om onderscheid te maken tussen slechthorende patiënten en cliënten. Het merendeel van de slechthorenden kan volgens de NVAB tot de groep cliënten worden gerekend die te maken heeft met een leeftijdsgerelateerde vorm van slechthorendheid. Deze groep zou in de toekomst niet meer in aanmerking komen voor vergoeding, terwijl juist ‘patiënten’ met een complexer gehoorverlies en kinderen hun hoortoestel volledig vergoed krijgen.
Hoorprotocol en vergoedingssysteem staan optimale hooroplossing in de weg
De NVAB komt met deze suggestie omdat zij vindt dat de invoering van het nieuwe hoorprotocol en de samengaande vergoedingssystematiek de keuze voor een optimale oplossing voor slechthorenden in de weg staan. Wij vroegen de voorzitter van de NVAB Paul Valk of de hoorzorg zo niet onbetaalbaar gaat worden. Paul Valk: “De NVAB is zeker niet bang dat hoorhulpmiddelen onbetaalbaar worden voor cliënten. De concurrentie in de Nederlandse markt is door de grote audiciensdichtheid groot. Hierdoor zullen hoortoestellen en andere hoorhulpmiddelen betaalbaar blijven ook voor slechthorenden met een smalle beurs”.
Ouderen zien slechthorendheid iets dat hoort bij het voortschrijden der jaren
Volgens de NVAB zien ouderen zelf leeftijdsgerelateerde slechthorendheid iets dat hoort bij het voortschrijden der jaren. De NVAB vindt het wel onverantwoord om de auditieve hulpmiddelen volledig uit het basispakket te halen. Voor kinderen, jongeren en ‘echte’ patiënten met complexe hoorproblemen, pleiten zij voor volledige vergoeding omdat dit tot een ernstige belemmering leidt voor de gehoorrevalidatie voor deze groep en daarmee samengaande maatschappelijke participatie.
Omdat volgens de NVAB audiciens zijn opgeleid om te triëren kunnen zij onderscheid maken tussen leeftijdsgrelateerde slechthorendheid, ook wel presbyacusis genoemd, en andere vormen van slechthorendheid. Hierbij kan worden gedacht aan familiare aanleg, ziekte, ongeval of langdurige blootstelling aan lawaai.
Voorstel NVAB leidt tot directe besparing van 60 miljoen euro
Het beperken van de vergoeding van auditieve hulpmiddelen tot alleen patiënten en het gelijktijdig verruimen van de vergoedingen voor deze groep leidt tot een directe jaarlijkse besparing van 60 miljoen euro. Die besparing loopt op tot een structurele besparing van 78 miljoen euro vanaf 2015 en van 140 miljoen euro vanaf 2020.
Voorstel komt op goed moment
Aangezien het draagvlak voor de invoering van het nieuwe protocol met de samengaande forse bezuinigingen binnen de hoorbranche steeds verder afkalft en wordt bekritiseerd door zowel professionals binnen de hoorzorg, slechthorende cliënten als fabrikanten komt het voorstel op een goed moment. De invoering van het protocol neemt momenteel aanzienlijke bijkomende kosten met zich mee. Het protocol bevindt zich namelijk nog in een experimenteel stadium en bevat een zeer groot aantal aannames waar het wetenschappelijk bewijs niet sluitend voor is. Er zijn flinke investeringen nodig voor onderzoek om het protocol tot een werkend en valide geheel te maken. Door het experimentele karakter is de kans aanwezig dat slechthorenden via het protocol verkeerd worden ingedeeld en daarmee een hoortoestel uit een verkeerde categorie krijgen voorgeschoteld.
Aangezien onder meer de zorgvraag momenteel onvoldoende in kaart wordt gebracht en akoestische omstandigheden waarin iemand moet functioneren van te voren nauwelijks in te schatten zijn, is de kans aanzienlijk dat in de nabije toekomst slechthorenden te maken krijgen met een verstrekte hooroplossing die inadequaat is. Deze slechthorenden zullen terecht hun zorgverzekeraar onzorgvuldigheid verwijten en aankloppen voor een betere nieuwe oplossing of hun gelijk proberen te halen via de ombudsman zorgverzekeringen. Naast de kosten van onderzoek en heraanpassingen zullen er ook aanvullende kosten komen voor werkende slechthorenden en slechthorenden die een geavanceerder hoortoestel nodig hebben. Deze zullen veelal gerekend worden tot de cliënten met een bijzondere zorgvraag en zullen hiervoor in veel gevallen alsnog naar een gespecialiseerd audiologisch centrum moeten.
Brief CVZ
Voorzitter van de Raad van Bestuur van het CVZ, de heer Arnold Moerkamp, schrijft aan Minister Schippers in zijn brief dat het noodzakelijk is om de door haar gewenste besparing te realiseren een ziektelastgrens moeten worden gehanteerd die hoger ligt dan 0,10. Hierdoor zullen wellicht ook op aandoeningen met een ziektelast die in categorie 3 vallen (ziektelast tussen de 0,10 en 0,15), zoals gehoorstoornissen , urine incontinentie en hartfalen bezuinigd moeten gaan worden. De brief van het CVZ is overigens geen pakketbeoordeling of pakketadvies.
Het CVZ schrijft in haar brief verder: “Gezien de omvang van de taakstelling zullen de ingrepen naar verwachting ook aandoeningen betreffen die het ongemak te boven gaan”.
Goede criteria noodzakelijk om onderscheid te maken tussen patiënten en cliënten
Om onderscheid te maken tussen cliënten en patiënten zijn wel goede criteria nodig. Slechthorendheid die komt met de leeftijd wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een stapel effect van schade aan het gehoor. Zo is bekend dat veelgebruikte medicijnen zoals paracetamol, ibuprofen en antibioticum een negatieve invloed hebben op ons gehoor, maar ook roken, de ‘gewone’ lawaaibelasting en bepaalde ziektes gedurende het leven eisen ook hun tol. Wie tot de cliënten en patiënten gerekend mag worden, kan nog leiden tot een interessante discussie.
Voorjaar 2014 beslissing
Volgens het Algemeen Dagblad zal op basis van de voorstellen van veldpartijen en de rapporten van het CVZ in het voorjaar 2014 een beslissing worden genomen door Minister Edith Schippers.
