Ouders weten vaak niet dat bepaald gedrag bij hun kinderen door misofonie kan worden veroorzaakt. Misofonie komt niet alleen vaak voor bij tieners en volwassenen, maar ook bij jonge kinderen, zelfs al in de leeftijd van rond de 7 jaar. Dr. Hashir Aazh een Engelse audioloog gespecialiseerd in de behandeling van tinnitus, hyperacusis en misofonie, wijst erop dat ouders misofonie bij hun kinderen ten onrechte kunnen interpreteren als misdragingen of driftbuien. Door onbekendheid met het fenomeen krijgen kinderen niet de ondersteuning die zij nodig hebben. Dat is volgens de audioloog wel belangrijk op het moment dat zij door geluiden zich geïrriteerd, boos, verdrietig of zelf gevangen voelen in de situatie waarin zij zich bevinden.
Wat is misofonie?
Misofonie wordt gekenmerkt door een heftige negatieve emotionele reactie op geluid. De reactie kan zich uiten in irritatie, woede, ergernis of sterke afkeer van bepaalde geluiden. Meestal zijn mensen met misofonie gevoelig voor zeer specifieke geluiden. Denk hierbij aan geluiden die te maken hebben met kauwen, smakken, slurpen, ademen, manier van praten, tikken of met muziek uit andere kamers of woningen. De ene keer kunnen zich alleen oncomfortabel voelen bij het horen van een bepaald geluid, maar de reactie kan ook zo sterk zijn dat er haat ontstaat richting het geluid of de maker ervan. Ook kan het geluid tot een paniekreactie leiden en ervoor zorgen dat er een vluchtreactie ontstaat: weg uit de situatie waar het geluid zich voordoet. Misofonie doet zich voor bij volwassenen maar ook bij kinderen. Letterlijk betekent misofonie haat voor geluiden.
Reactie op geluid ten onrechte gezien als misdraging of driftbui
Audioloog Dr. Hashir Aazh wijst erop dat ouders de reactie op bepaalde geluiden van hun kind met misofonie ten onrechte kunnen interpreteren als misdragingen of driftbuien.
Doordat kinderen ongeremder zijn, zullen zij hun agressie veel vaker uiten dan volwassenen. Ze kunnen gaan schreeuwen of iets kapot maken.
Aan tafel kan het zich voordoen dat een kind eet- of smakgeluiden van broers, zussen of ouders niet kan verdragen. Ze kunnen te kennen geven dat ze deze geluiden walgelijk vinden of plots erg boos worden en van tafel weglopen. Ook kunnen ze commentaar geven op de manier van ademhalen of slikken van ouders.
Audioloog Aazh geeft aan dat dit ertoe kan leiden dat ze niet willen aanschuiven aan de eettafel. Als ze het wel doen kunnen ze bepaalde rituelen vertonen zoals nadoen van geluiden, zelf meer geluid maken als afleiding of ze willen dat de persoon die het onbehaaglijke geluid maakt zijn excuses aanbiedt. Aazh wijst erop dat het belangrijk is om wanneer u misofonie vermoedt bij uw kind hulp te zoeken en geeft onderstaande tips.
Geef kind ondersteuning (tip 1)
Kinderen gaan ervan uit dat ouders hun helpen en beschermen. Ze vertrouwen erop dat zij ook op dit gebied in hun behoeften worden voorzien. Maar wat nu als ouders hun reactie op geluid afstraffen door boos op hen te worden, ze wegsturen of wanneer ze juist moeten blijven zitten aan tafel met de voor hen walgelijke geluiden? Op het moment dat ze door de geluiden zich erg onprettig, geïrriteerd, boos, verdrietig of opgesloten voelen, krijgen ze niet de ondersteuning die ze graag zouden willen. Op zijn minst zullen ze het gevoel hebben die niet te krijgen. Als ouder is het volgens audioloog dr. Aazh dan belangrijk om met het kind te praten en het te verzekeren dat je zijn probleem begrijpt. Ook is het goed om duidelijk te maken dat er oplossingen voor het probleem zijn en dat er een dokter is die daarbij kan helpen. Hierdoor zal het kind zich gesteund en ook veiliger voelen doordat het ziet dat de ouder er alles aan wil doen om te helpen.
Help je kind bewust te worden van hun emoties en gedachten (tip 2)
De geluiden die zorgen dat het kind emotioneel reageert worden ook wel trigger-geluiden genoemd. De emotionele reactie op trigger-geluiden houdt ten dele verband met niet rationele gedachten die het kind heeft. Voorbeelden daarvan zijn: “Ik word boos als ik mijn zusje zie eten”, “Ik word dan altijd nóg bozer en kan me dan niet meer inhouden”, “Doordat anderen vervelende geluiden maken, kan ik zelf niet meer genieten van het eten”, “Mijn ouders worden boos op me”, ”Ik kan niet weg en zit opgesloten”, “Andere mogen deze geluiden niet maken!”, “De geluiden moeten weg, anders krijg ik ze niet uit mijn hoofd”. De meeste van dit soort gedachten bevatten beoordelingsfouten. Ouders kunnen hun kind helpen door allereerst duidelijk te maken wat de meest voorkomende beoordelingsfouten zijn. Vervolgens kunnen ze het helpen deze fouten te leren herkennen in zijn gedachten wanneer het geconfronteerd wordt met een trigger geluid. Op die manier kan de ouder zijn of haar kind helpen de gedachten ten aanzien van triggergeluiden te veranderen en zo de misofone reactie op den duur te verminderen.
Natuurlijk is het belangrijk het kind te prijzen wanneer het een gedachte weet te herkennen en/of te veranderen. Positief reageren is belangrijk bij het leren omgaan met misofonie stelt audioloog Aazh. Reageer dan ook niet negatief op gedrag van het kind dat ontstaat door de trigger-geluiden.
Help uw kind met afzien van vermijdingsgedrag en rituelen (tip 3)
Het is niet zo vreemd natuurlijk dat kinderen situaties met geluiden die zo’n heftige emotionele reactie oproepen, willen vermijden. Zo kunnen ze ervoor gaan kiezen alleen te eten in plaats van in het gezelschap van het gezin aan de eetkamertafel. Ze kunnen ook gezins- of familieleden en vriendjes of vriendinnetjes gaan vermijden die bepaalde geluiden maken. Het kind kan ook een andere strategie hanteren: het kan proberen de trigger geluiden te maskeren. Dit kan door bijvoorbeeld de muziek of de tv hard aan te zetten of zelf geluiden te maken die de trigger geluiden overstemmen. Natuurlijk kan, mag of lukt dit niet altijd. Dat kan er op dat moment wel voor zorgen dat het kind angstig wordt. Om de stress die de angst oproept te reduceren, kan het kind in (mini-) rituelen vervallen. Zo kan het erg snel gaan eten met de blik op hun bord gericht, aan anderen vragen geen onprettige geluiden te maken (al weten ze dat dat niet lukt), of nadoen van de geluiden die anderen maken en deze proberen te overstemmen.
Het kind zal overtuigd zijn dat het vermijden en de rituelen de enige manier zijn om met de geluiden om te gaan. Op de lange termijn helpen beide niet, omdat de bron van het probleem er niet mee wordt aangepakt. Hulp zoeken om daar mee om te gaan is dan belangrijk.
Hulp zoeken belangrijk
Het is belangrijk dat een kind met misofonie goede ondersteuning vanuit zijn ouders en omgeving krijgt. Herkent u klachten van misofonie bij uw kind dan is het belangrijk daarbij hulp te zoeken. Als eerste stap kunt u daarvoor terecht bij uw huisarts.
In Nederland geeft het Amsterdam UMC behandelingen voor misofonie voor kinderen vanaf 12 jaar en ook voor volwassenen. Jongere kinderen kunnen onder meer terecht bij Levvel.
Bron: Website Hashir Tinnitus Clinic
Lees ook:
