Schoonenberg Hoorcomfort ziet zich door de invoering van de functiegerichte aanspraak die samengaat met forse bezuinigingen, genoodzaakt tien procent van het personeel te ontslaan. Bij het bedrijf gaan 80 arbeidsplaatsen verloren, waaronder 70 audiciens. Medewerkers die wel hun baan behouden, kunnen te maken krijgen met een aanzienlijke salarisverlaging. Het voorziene kwaliteitsverlies in audiciensbranche door de bezuinigingen en chaotsiche invoering van het hoorprotocol wordt steeds zichtbaarder.
Ook bij andere audiciensbedrijven wordt er bezuinigd. Ook is te verwachten dat een aanzienlijk aantal zelfstandige audiciensbedrijven in de loop van 2013 in financiële problemen komt.
Door de bezuinigingen waar de audiciensbranche mee te maken krijgt, moet er met minder audiciens in dezelfde tijd evenveel slechthorenden geholpen worden en tegen een veel lagere vergoeding. Dit zal voor de slechthorende uiteindelijk noodzakelijkerwijs leiden tot een lager kwaliteits- en serviceniveau.
Pas aan het eind van afgelopen jaar zijn door ziektekostenverzekeraars contracten afgesloten met de audiciensbedrijven en is voor hen duidelijk geworden voor welke verzekeraars en tegen welke prijs zij mogen leveren.
Hierdoor heeft Schoonenberg in zeer korte tijd de noodzakelijk reorganisatie en de daarmee samengaande bezuinigingen moeten doorvoeren en was er ook geen tijd meer om met de FNV in onderhandeling te gaan. De FNV lijkt hier gepikeerd over zo blijkt uit een artikel op hun website.
De invoering van het protocol verloopt nog steeds chaotisch. De hoortoestellendatabase is nog steeds niet rond en slechthorenden klagen dat zij hun problematiek in de Amsterdamse vragenlijst onvoldoende tot hun recht zien komen. Audiciens geven aan dat de vragen voor veel ouderen te moeilijk zijn en dat zij hulp erbij nodig hebben (wat weer niet mag). Begrippen als auditief, converseren en intonatie, zijn voor veel mensen te hoog gegrepen. Ook wordt aangegeven dat werkende slechthorenden, zoals was te verwachten en reeds is aangegeven, hun problemen niet kwijt kunnen in het protocol.
Van de audicien wordt verwacht dat hij tijd en energie steekt om, naast zijn werkzaamheden waar hij minder voor krijgt betaald, de fouten uit het protocol te halen. Audiciensbedrijven hebben binnen het vergoedingssysteem vanaf 2013 nauwelijks nog vrijheid en tijd om voldoende aandacht te besteden aan de werkelijke zorgvraag en problematiek, laat staan aan de vele ‘schoonheidsfoutjes’ in het protocol.
Het wordt in de audiciensbranche door de druk van de verzekeraar vooral een werkwijze van ‘quick en dirty’. Helaas mag voor liefdevolle hoorzorg niet bijbetaald worden.
