Het vakantiehuis in het o zo pittoreske Franse dorpje heeft alles in zich om het tot een top vakantie te maken. Totdat duidelijk wordt dat de buren een haan hebben, die niet alleen ’s ochtends vroeg de tijdelijke bewoners wakker kraait, maar ook overdag met enige regelmaat een flinke keel op zet. Ook leidt het gekraai van hanen tot burenruzies, waar soms de rechter aan te pas moet komen. Dat dit niet zo vreemd is, blijkt uit onderzoek van onderzoekers van de Universiteit van Antwerpen en Gent. Een haan blijkt maar liefst 142 dBA te kunnen produceren.
De onderzoekers vroegen zich af waarom de hanen zelf geen gehoorschade opliepen door hun eigen luide gekraai. Uit hun onderzoek, dat werd uitgevoerd met Micro CT scans, blijkt dat hanen een natuurlijk beschermingsmechanisme hebben dat de oren afsluit wanneer de snavel zich wijd opent zoals dat gebeurt bij het kraaien.
De dames maken overigens een stuk minder lawaai: hun getok komt niet boven de 70 dBA uit. De natuur heeft ze dan ook niet voorzien van gelijksoortige natuurlijke gehoorbeschermers. Het gehoorkanaal blijkt wel gedeeltelijk afgesloten te worden, maar niet helemaal.
Volgens de onderzoekers lopen de dames overigens weinig risico op gehoorschade door hun mannelijke soortgenoot. Op een halve meter afstand is het niveau al tot zo’n 102 dBA gedaald én de haan blijkt in deze situatie wél gepaste afstand te houden.
Bron:
Raf Claes, Pieter G.G. Muyshondt en Joris J.J.Dirckx, Peter Aertsad