Studie wijst op belang snelle aanpak gehoorverlies
Het is alom bekend dat het onbehandeld laten van gehoorverlies kan leiden tot een versnelling van cognitieve problemen. Een recent gepubliceerde studie in het tijdschrift ‘Journal of the American Geriatrics Society’ laat als eerste onderzoek zien dat het dragen van hoortoestellen achteruitgang van de cognitieve vermogens die samengaan met gehoorverlies reduceert.
In de studie met de naam: ‘Self-reported Hearing Loss: Hearing Aids and Cognitive Decline in Elderly Adults: A 25-year Study’, werden 3670 mensen van 65 jaar en ouder gevolgd gedurende en periode van 25 jaar. Professor Hélène Amieva, een vooraanstaand onderzoeker in het veld van de Neuropsychologie en Epidemiologie aan de Universiteit van Bordeaux in Frankrijk, heeft het onderzoek opgestart als onderdeel van ‘Personnes Agèes QUID Cohort”, een cohort studie speciaal opgezet om de veroudering van de hersenen te onderzoeken. Onderzoekers vergeleken het beloop van de cognitieve achteruitgang onder oudere volwassenen die wél en geen hoortoestellen droegen. De studie vond geen verschil tussen de controle groep met mensen zonder gerapporteerd gehoorverlies en mensen met gehoorverlies die een hoortoestel droegen.
Echter gehoorverlies was wel significant geassocieerd met lagere basisscore op de ‘Mini-Mental State Examination’ gedurende de daarop volgende periode van 25 jaar. Dit bleek onafhankelijk te zijn van leeftijd, geslacht en opleiding.
De eerste bevindingen van het onderzoek werden door Professor Amieva gedeeld op een conferentie die werd gesponsord door Oticon.
“Deze studie laat zien dat mensen die een hoortoestel dragen het zelfde risico lopen op mentale achteruitgang als mensen zonder hoortoestel.“ zegt Thomas Behrens, MSc, en hoofd van het audiologisch onderzoekscentrum van Oitcon A/S. “Maar cognitieve achteruitgang gaat sneller bij mensen met een gehoorverlies die geen hoortoestel dragen. Aan de hand van deze studie zien we voor het eerst bewijs dat hoortoestellen preventief werken tegen versnelde cognitieve achteruitgang op oudere leeftijd. Dat is een sterke motivator voor de meer dan 75% van de mensen met een gehoorverlies die voordeel kunnen hebben van een hoortoestel maar weerstand hebben om iets aan hun gehoor te doen.”
Verbetering van sociale interactie en andere cognitief stimulerende activiteiten
Een aantal studies heeft correlaties laten zien tussen gehoorverlies en een vergroot risico op cognitieve achteruitgang bij ouderen. Hieronder vallen studies van de Johns Hopkins Universiteit waaruit blijkt dat gehoorverlies geassocieerd is met cognitieve achteruitgang en mogelijk ook met dementie bij ouderen. De overgrote meerderheid van wetenschappers in het veld zijn het erover eens dat het voor de hand ligt dat cognitieve achteruitgang komt door een gebrek aan sociale interactie dat ouderen hebben door hun gehoorverlies. De veronderstelling is dat wanneer mensen een hoortoestel dragen en daarmee weer meer sociaal actief worden of op zijn minst in staat zijn op een voldoende niveau van sociale activiteit te behouden, daarmee het risico van een snellere achteruitgang in cognitieve achteruitgang wordt verminderd. De nieuwe studie blijkt deze veronderstellingen te ondersteunen.
De relatie met dementie is complexer. Een van de meest voor de hand liggende verklaringen is dat de cognitieve achteruitgang die verband houdt met gehoorverlies bovenop de achteruitgang komt die te wijten is aan de ziekte van Altzheimer en daardoor eerder de grens wordt overschreden voor de diagnose van dementie.
“Brain First” Hoortoesteltechnologie
De bevindingen komen bovenop reeds bestaande bewijzen die laten zien dat technieken die in hoortoestellen worden gebruikt zodanig moeten worden ontworpen dat zij de mentale inspanning minimaliseren die het verstaan van spraak in achtergrondlawaai met zich meeneemt.
De afgelopen 20 jaar hebben onderzoekers van het Eriksholm onderzoekscentrum zich geconcentreerd op de zogeheten ‘Brainhearing‘ technologie. Dit is een benadering waarbij het spraaksignaal zorgvuldig wordt bewerkt zodat het zo duidelijk en accuraat mogelijk aan de hersenen wordt aangeboden. Met meer geluidsinformatie kunnen de hersenen met minder moeite verstaan van wat er is gezegd. Het resultaat is een helderder meer ontspannen luisterervaring.
“De vertaalslag van geluid naar betekenis gebeurt in de hersenen”, verklaart Behrens. “Wanneer het horen minder goed verloopt, zoals bij gehoorverlies, zal het geluidsignaal dat de hersenen bereikt anders zijn en zal het meer inspanning kosten om de gaten op te vullen. Dat is waarom gehoorverlies zo vermoeiend kan zijn en zo’n groot beslag legt op de mentale energie die mensen nodig hebben voor dagelijkse activiteiten. Mensen kunnen zich hierdoor terugtrekken uit het sociale verkeer omdat het te uitputtend is om bij te blijven. Sociale isolatie en de resulterende depressie en effecten op de gezondheid worden al langer herkend als extra risicofactoren voor dementie en de ziekte van Alzheimer.”
Hoorzorg is gezondheidszorg
Gehoorverlies is de meest voorkomende chronische gezondheidsconditie die ouderen treft. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie, hebben zo’n 360 miljoen mensen wereldwijd een beperkend gehoorverlies. Het PAQUID onderzoek onderstreept het belang van het wijzen op de onderdiagnose en onderbehandeling van gehoorverlies.
Meer dan 75% van de mensen met enige vorm van gehoorverlies krijgt daarvoor geen behandeling. Zelfs onder mensen die uiteindelijk wel behandeling krijgen voor hun gehoorverlies, zoeken velen pas hulp na gemiddeld 7 tot 10 jaar vanaf de tijd dat zij baat kunnen hebben van hoortoestellen.
“Deze studie kan mensen wakker schudden die overwegen iets aan hun gehoor te doen, maar dit uitstellen”, zegt Behrens. “Het gaat niet alleen om goed horen vandaag, het gaat om de lange termijn effecten van onbehandelde slechthorendheid”.
Voor meer informatie: www.brainhearing.com
