De volgende medicijnen worden bij de ziekte van Ménière ingezet:
Betahistine
Bij de ziekte van Ménière worden verschillende medicijnen voorgeschreven door de behandelend arts. Sommige medicijnen zoals betahistine worden voorgeschreven met als doel de bloeddoorstroming te verbeteren van het binnenoor. Er is tot op heden geen wetenschappelijk bewijs gevonden dat betahistine daar effectief voor is. Wel wordt het nog steeds veel voorgeschreven. Betahistine zou pas na geruime tijd (enkele weken of maanden) gaan werken. Een onderzoeker stelt zich dan de vraag of het medicijn de gunstige werking veroorzaakt of dat het gewoon de tijd is die de verbetering heeft gebracht. Ook kan de positieve verwachting of het geloof van een patiënt in een behandeling of medicijn effect hebben op het resultaat. Dit wordt het placebo-effect genoemd. Een goede onderzoeksopzet bij een wetenschappelijke studie sluit een dergelijk placebo-effect uit.
Gentamicine
Wanneer er sprake is van eenzijdige Ménière en ernstige draaiduizeligheid kan gentamicine worden ingezet bij de behandeling. Dit anitbioticum wordt in het oor ingespoten. Hiertoe wordt een gaatje in het trommelvlies gemaakt zodat de vloeistof in het binnenoor terecht kan komen. Met deze behandeling wordt het evenwichtsorgaan aan de geïnjecteerde zijde uitgeschakeld. Deze behandeling (waar er meerdere van nodig zijn) blijkt effectief (bij 80 tot 90% zijn aanvallen verdwenen) en wordt afhankelijk van de ernst en regelmaat van de aanvallen toegepast. Natuurlijk speelt de wens van de patient ook hierbij een rol.
Mogelijke toename gehoorverlies en onzeker effect op tinnitus
Wel blijkt er een toename in het gehoorverlies te omstaan bij 15% van de behandelde patienten van ongeveer 10 dB. Welke invloed het heeft op tinnitus laat zich moeilijk voorspellen: bij sommige patienten blijft de tinnitus gelijk, bij anderen wordt de tinnitus erger en weer bij anderen neemt de tinnitus af. Als alternatief voor gentamicine bestaat dexamethason. De intratympanale behandeling hiermee is mogelijk even effectief, terwijl de bijwerking zoals gehoorverlies zich niet voordoet.
Dexamethason
De behandeling met dexamethason bij patienten met tweezijdige Ménière en met een goed functioneren gehoor wordt als een veilige eerste optie gezien.
Diuretica (plastabletten)
Met name in de Verenigde Staten worden plastabletten voorgeschreven (diuretica), deze zouden samen met een zoutarm dieet er voor zorgen dat de hoeveelheid vocht in het lichaam vermindert. De zogeheten hydrops zou hier mee worden voorkomen. Ook voor de positieve werking van plastabletten zoals hydrochloorthiazide en spironolacton is bij de ziekte van Ménière geen wetenschappelijk bewijs gevonden.
Medicijnen tegen de misselijkheid bij ziekte van Meniere
Ook om de misselijkheid die samengaat met de draaiduizligheid te bestrijden worden vaak medicijnen voorgeschreven. Hiervoor wordt een zogeheten anti-emeticum voorgeschreven zoals domperidon of metoclopramide. Soms wordt een anti-allergiemedicijn zoals cinnarizine voorgeschreven, wat de prikkel van het braakcentrum remt. Dit medicijn kan wel slaperig maken.
Kalmerende medicatie
Omdat een zware aanval kan leiden tot heftige angsten, wordt in sommige gevallen kalmerende medicijnen voorgeschreven.
Werkzaamheid medicatie voor individu moet blijken in praktijk
Helaas kunnen specialisten op grond van de meeste onderzoeken geen uitspraak doen welke kans er bestaat of een medicijn werkzaam is voor een individu. Er is pas een inschatting te maken wanneer er zeer veel onderzoeksdata beschikbaar zijn. Omdat die er veelal niet zijn, moet in de praktijk blijken of een medicijn voor een individuele patient werkt.
Of medicijnen op lange termijn een positieve uitwerking hebben is moeilijk te bepalen: de ziekte van Ménière neemt over het algemeen automatisch in ernst af en kan uit zichzelf spontaan verdwijnen.