Onderzoekers van de Universiteit Wisconsin School of Medicine hebben laten zien dat babyboomers langer een goed gehoor hebben dan hun ouders. Het percentage slechthorenden onder de babyboomers ligt in vergelijking met hun ouders bijna een derde lager.
Over het algemeen wordt ervan uitgegaan dat het percentage slechthorenden toeneemt doordat er steeds vaker naar harde muziek geluisterd wordt en de blootstelling aan lawaai in het dagelijks leven groter is geworden. Dit blijkt voor de naoorlogse rock ‘n’ roll generatie niet op te gaan. Af en toe naar een popconcert of een dancefeest lijkt dus niet zo probleem voor het gehoor. Langdurige belasting van het gehoor is wel slecht. Doordat de jongere generaties minder vaak in lawaaiige omstandigheden werken en er in de loop der jaren striktere regels zijn gekomen ter voorkoming van slechthorendheid op de werkvloer, is het aantal slechthorenden mogelijk afgenomen. Een andere factor die mogelijk een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan het vermindering van het percentage zijn de toepassing van antibiotica bij infectieziekten. Infectieziekten worden evenals roken en drinken in verband gebracht met slechthorendheid.
Veelal wordt er bij oudere slechthorenden gesproken van ‘ouderdomsslechthorendheid’. Het onderzoek laat zien dat ouderdomsslechthorendheid eigenlijk geen goede term is. Waarschijnlijk heeft slechts een klein deel van het gehoorverlies te maken met leeftijd en een veel groter deel met andere factoren, zoals langdurige blootstelling aan lawaai, drink en rookgewoontes, infectieziekten en medicijngebruik. Dit betekent dat we ons gehoor langer gezond kunnen houden en er dus ook geen vaste ‘hoorleeftijd’ bestaat.
